Na Śląsku pączki znane są pod nazwą kreple. Nazwa ta ma dawne pochodzenie. Według wydanej w 1714 r. we Frankfurcie i Lipsku kroniki śląskiej (Der Schlesischen Kern-Chronicke) w odrębnym śląskim języku używanym w mowie i sztuce (poezji) istniało od dawna słowo Kraeppel. W języku niemieckim nie ma jednego określenia na taki wyrób cukierniczy, a słowo Pfannkuchen może oznaczać zarówno pączek jak i naleśnik.
W innych krajach pączki różnią się nieco od polskich. Różnica ta wynika z używania specjalnej mąki i trochę innego sposobu smażenia w tłuszczu. Np. smaży się je tylko kilkadziesiąt sekund, dzięki temu tłuszcz nie wsiąka do środka. W ten sposób są smażone Berliner Pfannkuchen, mniej tłuste pączki niemieckie, znane też w Portugalii jako Bolas de Berlim, Francji Boule de Berlin, a Berliininmunkki w Finlandii. W Rosji ich nazwa пончики – poncziki jest najbardziej zbliżona do stosowanej w Polsce. W Izraelu mamy sufgania (hebr.: סופגנייה; liczba mnoga, sufganiot: סופגנייות), które są podobne do niemieckiego wariantu. A węgierskie farsangi fánk są bez nadzienia, bo podaje się je osobno, obok na talerzu.
W kulturze amerykańskiej pączki są znane jako doughnuts (donut) i mają kształt zbliżony do torusa („oponki”). Mniejsze, kuliste pączki zwane są doughnut holes. Pączki, jakie znamy w Polsce, występują pod nazwami: paczki, czasem też pączki lub poonchki (liczba mnoga: paczkis/pączkis/poonchkis). W Wielkiej Brytanii pączki są dostępne w formie zbliżonej do pączków polskich lub amerykańskich doughnuts.